Plato, Laws, book 6 135:

(플라톤, Laws, book 6 135:)

ποτὲ ἀνὴρ ἀγαθὸσ γίγνοιτ’ ἄν, τὴν ἀνθρώπῳ προσήκουσαν ἀρετὴν τῆσ ψυχῆσ ἔχων ἔκ τινοσ ἐπιτηδεύματοσ ἤ τινοσ ἤθουσ ἢ ποιᾶσ κτήσεωσ ἢ ἐπιθυμίασ ἢ δόξησ ἢ μαθημάτων ποτέ τινων, εἴτε ἄρρην τισ τῶν συνοικούντων οὖσα ἡ φύσισ εἴτε θήλεια, νέων ἢ γερόντων, ὅπωσ εἰσ ταὐτὸν τοῦτο ὃ λέγομεν τεταμένη σπουδὴ πᾶσα ἔσται διὰ παντὸσ τοῦ βίου, τῶν δ’ ἄλλων ὁπόσα ἐμπόδια τούτοισ μηδὲν προτιμῶν φανεῖται μηδ’ ὁστισοῦν, τελευτῶν δὲ καὶ πόλεωσ, ἐὰν ἀνάστατον ἀνάγκη φαίνηται γίγνεσθαι πρὶν ἐθέλειν δούλειον ὑπομείνασα ζυγὸν ἄρχεσθαι ὑπὸ χειρόνων, ἢ λείπειν φυγῇ τὴν πόλιν·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION