Plato, Laws, book 4 121:

(플라톤, Laws, book 4 121:)

καλῶσ μὲν τοίνυν, ὦ Κλεινία, δοκεῖσ μοι τό γε τοσοῦτον λέγειν, ὅτι πᾶσίν γε νόμοισ ἔστιν προοίμια καὶ ὅτι πάσησ ἀρχόμενον νομοθεσίασ χρὴ προτιθέναι παντὸσ τοῦ λόγου τὸ πεφυκὸσ προοίμιον ἑκάστοισ ‐ οὐ γὰρ σμικρὸν τὸ μετὰ τοῦτό ἐστιν ῥηθησόμενον, οὐδ’ ὀλίγον διαφέρον ἢ σαφῶσ ἢ μὴ σαφῶσ αὐτὰ μνημονεύεσθαι ‐ τὸ μέντοι μεγάλων πέρι λεγομένων νόμων καὶ σμικρῶν εἰ ὁμοίωσ προοιμιάζεσθαι προστάττοιμεν, οὐκ ἂν ὀρθῶσ λέγοιμεν. οὐδὲ γὰρ ᾄσματοσ οὐδὲ λόγου παντὸσ δεῖ τὸ τοιοῦτον δρᾶν ‐ καίτοι πέφυκέν γε εἶναι πᾶσιν, ἀλλ’ οὐ χρηστέον ἅπασιν ‐ αὐτῷ δὲ τῷ τε ῥήτορι καὶ τῷ μελῳδῷ καὶ νομοθέτῃ τὸ τοιοῦτον ἑκάστοτε ἐπιτρεπτέον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION