Plato, Laws, book 4 92:

εἴπερ ὅτι χρὴ πράττειν ἡμᾶσ καὶ λέγειν εἰδείησ, ἆρα οὐ δῆλον ὅτι καὶ ἂν εἴποισ; ἀναγκαῖον. "σμικρῷ μὲν δὴ πρόσθεν ἆρα οὐκ ἠκούσαμέν σου λέγοντοσ ὡσ τὸν νομοθέτην οὐ δεῖ τοῖσ ποιηταῖσ ἐπιτρέπειν ποιεῖν ὃ ἂν αὐτοῖσ ᾖ φίλον; οὐ γὰρ ἂν εἰδεῖεν τί ποτ’ ἐναντίον τοῖσ νόμοισ ἂν λέγοντεσ βλάπτοιεν τὴν πόλιν. " ἀληθῆ μέντοι λέγεισ. ὑπὲρ δὴ τῶν ποιητῶν εἰ τάδε λέγοιμεν πρὸσ αὐτόν, ἆρ’ ἂν τὰ λεχθέντα εἰή μέτρια; ποῖα;