Plato, Laws, book 4 62:

(플라톤, Laws, book 4 62:)

ἀνάγκη δήπου πείθεσθαι. ἐννοεῖσ οὖν ὅτι νόμων εἴδη τινέσ φασιν εἶναι τοσαῦτα ὅσαπερ πολιτειῶν, πολιτειῶν δὲ ἄρτι διεληλύθαμεν ὅσα λέγουσιν οἱ πολλοί; μὴ δὴ φαύλου πέρι νομίσῃσ εἶναι τὴν νῦν ἀμφισβήτησιν, περὶ δὲ τοῦ μεγίστου· τὸ γὰρ δίκαιον καὶ ἄδικον οἷ χρὴ βλέπειν, πάλιν ἡμῖν ἀμφισβητούμενον ἐλήλυθεν. οὔτε γὰρ πρὸσ τὸν πόλεμον οὔτε πρὸσ ἀρετὴν ὅλην βλέπειν δεῖν φασι τοὺσ νόμουσ, ἀλλ’ ἥτισ ἂν καθεστηκυῖα ᾖ πολιτεία, ταύτῃ ἰδεῖν τὸ συμφέρον, ὅπωσ ἄρξει τε ἀεὶ καὶ μὴ καταλυθήσεται, καὶ τὸν φύσει ὁρ́ον τοῦ δικαίου λέγεσθαι κάλλισθ’ οὕτω.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION