Plato, Laws, book 3 151:

ἀληθέστατα λέγεισ. ἐφεξῆσ δὴ ταύτῃ τῇ ἐλευθερίᾳ ἡ τοῦ μὴ ἐθέλειν τοῖσ ἄρχουσι δουλεύειν γίγνοιτ’ ἄν, καὶ ἑπομένη ταύτῃ φεύγειν πατρὸσ καὶ μητρὸσ καὶ πρεσβυτέρων δουλείαν καὶ νουθέτησιν, καὶ ἐγγὺσ τοῦ τέλουσ οὖσιν νόμων ζητεῖν μὴ ὑπηκόοισ εἶναι, πρὸσ αὐτῷ δὲ ἤδη τῷ τέλει ὁρ́κων καὶ πίστεων καὶ τὸ παράπαν θεῶν μὴ φροντίζειν, τὴν λεγομένην παλαιὰν Τιτανικὴν φύσιν ἐπιδεικνῦσι καὶ μιμουμένοισ, ἐπὶ τὰ αὐτὰ πάλιν ἐκεῖνα ἀφικομένουσ, χαλεπὸν αἰῶνα διάγοντασ μὴ λῆξαί ποτε κακῶν. τίνοσ δὴ καὶ ταῦθ’ ἡμῖν αὖ χάριν ἐλέχθη;