Plato, Laws, book 3 139:

(플라톤, Laws, book 3 139:)

μίαν δὴ σωτηρίαν συνενόουν, λεπτὴν μὲν καὶ ἄπορον, μόνην δ’ οὖν, βλέψαντεσ πρὸσ τὸ πρότερον γενόμενον, ὡσ ἐξ ἀπόρων καὶ τότε ἐφαίνετο γενέσθαι τὸ νικῆσαι μαχομένουσ· ἐπὶ δὲ τῆσ ἐλπίδοσ ὀχούμενοι ταύτησ ηὑρ́ισκον καταφυγὴν αὑτοῖσ εἰσ αὑτοὺσ μόνουσ εἶναι καὶ τοὺσ θεούσ. ταῦτ’ οὖν αὐτοῖσ πάντα φιλίαν ἀλλήλων ἐνεποίει, ὁ φόβοσ ὁ τότε παρὼν ὅ τε ἐκ τῶν νόμων τῶν ἔμπροσθεν γεγονώσ, ὃν δουλεύοντεσ τοῖσ πρόσθεν νόμοισ ἐκέκτηντο, ἣν αἰδῶ πολλάκισ ἐν τοῖσ ἄνω λόγοισ εἴπομεν, ᾗ καὶ δουλεύειν ἔφαμεν δεῖν τοὺσ μέλλοντασ ἀγαθοὺσ ἔσεσθαι, ἧσ ὁ δειλὸσ ἐλεύθεροσ καὶ ἄφοβοσ·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION