Plato, Laws, book 3 79:

(플라톤, Laws, book 3 79:)

τὸ γὰρ λυπούμενον καὶ ἡδόμενον αὐτῆσ ὅπερ δῆμόσ τε καὶ πλῆθοσ πόλεώσ ἐστιν. ὅταν οὖν ἐπιστήμαισ ἢ δόξαισ ἢ λόγῳ ἐναντιῶται, τοῖσ φύσει ἀρχικοῖσ, ἡ ψυχή, τοῦτο ἄνοιαν προσαγορεύω, πόλεώσ τε, ὅταν ἄρχουσιν καὶ νόμοισ μὴ πείθηται τὸ πλῆθοσ, ταὐτόν, καὶ δὴ καὶ ἑνὸσ ἀνδρόσ, ὁπόταν καλοὶ ἐν ψυχῇ λόγοι ἐνόντεσ μηδὲν ποιῶσιν πλέον ἀλλὰ δὴ τούτοισ πᾶν τοὐναντίον, ταύτασ πάσασ ἀμαθίασ τὰσ πλημμελεστάτασ ἔγωγ’ ἂν θείην πόλεώσ τε καὶ ἑνὸσ ἑκάστου τῶν πολιτῶν, ἀλλ’ οὐ τὰσ τῶν δημιουργῶν, εἰ ἄρα μου καταμανθάνετε, ὦ ξένοι, ὃ λέγω.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION