Plato, Laws, book 3 19:

πένητεσ μὲν δὴ διὰ τὸ τοιοῦτον σφόδρα οὐκ ἦσαν, οὐδ’ ὑπὸ πενίασ ἀναγκαζόμενοι διάφοροι ἑαυτοῖσ ἐγίγνοντο· πλούσιοι δ’ οὐκ ἄν ποτε ἐγένοντο ἄχρυσοί τε καὶ ἀνάργυροι ὄντεσ, ὃ τότε ἐν ἐκείνοισ παρῆν. ᾗ δ’ ἄν ποτε συνοικίᾳ μήτε πλοῦτοσ συνοικῇ μήτε πενία, σχεδὸν ἐν ταύτῃ γενναιότατα ἤθη γίγνοιτ’ ἄν· οὔτε γὰρ ὕβρισ οὔτ’ ἀδικία, ζῆλοί τε αὖ καὶ φθόνοι οὐκ ἐγγίγνονται.