Plato, Laws, book 2 128:

(플라톤, Laws, book 2 128:)

ἀληθέστατα. καὶ τὸ μέν, φαμέν, ἤδη διεληλύθαμεν αὐτοῦ, τὸ δὲ πειρασόμεθα ἐφεξῆσ διελθεῖν. πάνυ μὲν οὖν. ἐπὶ τοίνυν τῇ τῆσ μέθησ χρείᾳ τὸν κολοφῶνα πρῶτον ἐπιθῶμεν, εἰ καὶ σφῷν συνδοκεῖ. ποῖον δὴ καὶ τίνα λέγεισ;