Plato, Laws, book 2 108:

ἢ πῶσ τισ τὴν ὀρθότητα γνώσεται τῶν μελῶν, ᾧ προσῆκεν ἢ μὴ προσῆκεν τοῦ δωριστί, καὶ τοῦ ῥυθμοῦ ὃν ὁ ποιητὴσ αὐτῷ προσῆψεν, ὀρθῶσ ἢ μή; δῆλον ὡσ οὐδαμῶσ. γελοῖοσ γὰρ ὅ γε πολὺσ ὄχλοσ ἡγούμενοσ ἱκανῶσ γιγνώσκειν τό τε εὐάρμοστον καὶ εὔρυθμον καὶ μή, ὅσοι προσᾴδειν αὐτῶν καὶ βαίνειν ἐν ῥυθμῷ γεγόνασι διηναγκασμένοι, ὅτι δὲ δρῶσιν ταῦτα ἀγνοοῦντεσ αὐτῶν ἕκαστα, οὐ συλλογίζονται.