Plato, Laws, book 1 108:

(플라톤, Laws, book 1 108:)

ὦ ξένε Ἀθηναῖε, οὐκ οἶσθ’ ἴσωσ ὅτι τυγχάνει ἡμῶν ἡ ἑστία τῆσ πόλεωσ οὖσα ὑμῶν πρόξενοσ. ἴσωσ μὲν οὖν καὶ πᾶσιν τοῖσ παισίν, ἐπειδὰν ἀκούσωσιν ὅτι τινόσ εἰσιν πόλεωσ πρόξενοι, ταύτῃ τισ εὔνοια ἐκ νέων εὐθὺσ ἐνδύεται ἕκαστον ἡμῶν τῶν προξένων τῇ πόλει, ὡσ δευτέρᾳ οὔσῃ πατρίδι μετὰ τὴν αὑτοῦ πόλιν· καὶ δὴ καὶ ἐμοὶ νῦν ταὐτὸν τοῦτο ἐγγέγονεν. ἀκούων γὰρ τῶν παίδων εὐθύσ, εἴ τι μέμφοιντο ἢ καὶ ἐπαινοῖεν Λακεδαιμόνιοι Ἀθηναίουσ, ὡσ "ἡ πόλισ ὑμῶν, ὦ Μέγιλλε," ἔφασαν, "ἡμᾶσ οὐ καλῶσ ἢ καλῶσ ἔρρεξε" ‐ ταῦτα δὴ ἀκούων, καὶ μαχόμενοσ πρὸσ αὐτὰ ὑπὲρ ὑμῶν ἀεὶ πρὸσ τοὺσ τὴν πόλιν εἰσ ψόγον ἄγοντασ, πᾶσαν εὔνοιαν ἔσχον, καί μοι νῦν ἥ τε φωνὴ προσφιλὴσ ὑμῶν, τό τε ὑπὸ πολλῶν λεγόμενον, ὡσ ὅσοι Ἀθηναίων εἰσὶν ἀγαθοὶ διαφερόντωσ εἰσὶν τοιοῦτοι, δοκεῖ ἀληθέστατα λέγεσθαι·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION