Plato, Laws, book 1 49:

κατιδὼν δὲ ὁ θεὶσ τοὺσ νόμουσ ἅπασιν τούτοισ φύλακασ ἐπιστήσει, τοὺσ μὲν διὰ φρονήσεωσ, τοὺσ δὲ δι’ ἀληθοῦσ δόξησ ἰόντασ, ὅπωσ πάντα ταῦτα συνδήσασ ὁ νοῦσ ἑπόμενα σωφροσύνῃ καὶ δικαιοσύνῃ ἀποφήνῃ, ἀλλὰ μὴ πλούτῳ μηδὲ φιλοτιμίᾳ. " οὕτωσ, ὦ ξένοι, ἔγωγε ἤθελον ἂν ὑμᾶσ καὶ ἔτι νῦν βούλομαι διεξελθεῖν πῶσ ἐν τοῖσ τοῦ Διὸσ λεγομένοισ νόμοισ τοῖσ τε τοῦ Πυθίου Ἀπόλλωνοσ, οὓσ Μίνωσ τε καὶ Λυκοῦργοσ ἐθέτην, ἔνεστίν τε πάντα ταῦτα, καὶ ὅπῃ τάξιν τινὰ εἰληφότα διάδηλά ἐστιν τῷ περὶ νόμων ἐμπείρῳ τέχνῃ εἴτε καί τισιν ἔθεσιν, τοῖσ δὲ ἄλλοισ ἡμῖν οὐδαμῶσ ἐστι καταφανῆ. πῶσ οὖν, ὦ ξένε, λέγειν χρὴ τὰ μετὰ ταῦτα;