Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 200:

(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Σοφιστής 200:)

οὐδαμῶσ. τί δ’; ἄνευ τούτων νοῦν καθορᾷσ ὄντα ἢ γενόμενον ἂν καὶ ὁπουοῦν; ἥκιστα. καὶ μὴν πρόσ γε τοῦτον παντὶ λόγῳ μαχετέον, ὃσ ἂν ἐπιστήμην ἢ φρόνησιν ἢ νοῦν ἀφανίζων ἰσχυρίζηται περί τινοσ ὁπῃοῦν. σφόδρα γε. τῷ δὴ φιλοσόφῳ καὶ ταῦτα μάλιστα τιμῶντι πᾶσα, ὡσ ἐοίκεν, ἀνάγκη διὰ ταῦτα μήτε τῶν ἓν ἢ καὶ τὰ πολλὰ εἴδη λεγόντων τὸ πᾶν ἑστηκὸσ ἀποδέχεσθαι, τῶν τε αὖ πανταχῇ τὸ ὂν κινούντων μηδὲ τὸ παράπαν ἀκούειν, ἀλλὰ κατὰ τὴν τῶν παίδων εὐχήν, ὅσα ἀκίνητα καὶ κεκινημένα, τὸ ὄν τε καὶ τὸ πᾶν συναμφότερα λέγειν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION