Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 401:

(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 401:)

ἴσωσ γὰρ οὐ τοῦτό τισ αὐτὸν ὁριεῖται, ἀλλὰ τὸ λοιπὸν εἶδοσ τῶν τριῶν, ὧν ἕν γέ τι ἔφαμεν λόγον θήσεσθαι τὸν ἐπιστήμην ὁριζόμενον δόξαν εἶναι ὀρθὴν μετὰ λόγου. ὀρθῶσ ὑπέμνησασ· ἔτι γὰρ ἓν λοιπόν. τὸ μὲν γὰρ ἦν διανοίασ ἐν φωνῇ ὥσπερ εἴδωλον, τὸ δ’ ἄρτι λεχθὲν διὰ στοιχείου ὁδὸσ ἐπὶ τὸ ὅλον· τὸ δὲ δὴ τρίτον τί λέγεισ; ὅπερ ἂν οἱ πολλοὶ εἴποιεν, τὸ ἔχειν τι σημεῖον εἰπεῖν ᾧ τῶν ἁπάντων διαφέρει τὸ ἐρωτηθέν. οἱο͂ν τίνα τίνοσ ἔχεισ μοι λόγον εἰπεῖν;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION