Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 376:

ἔχω μὲν οὐδὲν σαφέσ, ὅτι δὲ κελεύεισ προθύμωσ ἀποκρίνασθαι, παρακινδυνεύων λέγω ὅτι ἕτερον. ἡ μὲν προθυμία, ὦ Θεαίτητε, ὀρθή· εἰ δὲ καὶ ἡ ἀπόκρισισ, σκεπτέον. δεῖ γε δή. οὐκοῦν διαφέροι ἂν τὸ ὅλον τοῦ παντόσ, ὡσ ὁ νῦν λόγοσ; ναί. τί δὲ δή; τὰ πάντα καὶ τὸ πᾶν ἔσθ’ ὅτι διαφέρει; οἱο͂ν ἐπειδὰν λέγωμεν ἕν, δύο, τρία, τέτταρα, πέντε, ἕξ, καὶ ἐὰν δὶσ τρία ἢ τρὶσ δύο ἢ τέτταρά τε καὶ δύο ἢ τρία καὶ δύο καὶ ἕν, πότερον ἐν πᾶσι τούτοισ τὸ αὐτὸ ἢ ἕτερον λέγομεν;