Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 358:

οὐδαμῶσ ἔγωγε οἶμαι, ἀλλὰ πεῖσαι μέν. τὸ πεῖσαι δ’ οὐχὶ δοξάσαι λέγεισ ποιῆσαι; τί μήν; οὐκοῦν ὅταν δικαίωσ πεισθῶσιν δικασταὶ περὶ ὧν ἰδόντι μόνον ἔστιν εἰδέναι, ἄλλωσ δὲ μή, ταῦτα τότε ἐξ ἀκοῆσ κρίνοντεσ, ἀληθῆ δόξαν λαβόντεσ, ἄνευ ἐπιστήμησ ἔκριναν, ὀρθὰ πεισθέντεσ, εἴπερ εὖ ἐδίκασαν;