Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 297:

(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 297:)

ἀλλ’ ἐὰν εὑρ́ωμεν καὶ ἐλεύθεροι γενώμεθα, τότ’ ἤδη περὶ τῶν ἄλλων ἐροῦμεν ὡσ πασχόντων αὐτὰ ἐκτὸσ τοῦ γελοίου ἑστῶτεσ· ἐὰν δὲ πάντῃ ἀπορήσωμεν, ταπεινωθέντεσ οἶμαι τῷ λόγῳ παρέξομεν ὡσ ναυτιῶντεσ πατεῖν τε καὶ χρῆσθαι ὅτι ἂν βούληται. ᾗ οὖν ἔτι πόρον τινὰ εὑρίσκω τοῦ ζητήματοσ ἡμῖν, ἄκουε. λέγε μόνον. οὐ φήσω ἡμᾶσ ὀρθῶσ ὁμολογῆσαι, ἡνίκα ὡμολογήσαμεν ἅ τισ οἶδεν, ἀδύνατον δοξάσαι ἃ μὴ οἶδεν εἶναι αὐτὰ καὶ ψευσθῆναι·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION