Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 263:

(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 263:)

τί δ’ οὐ μέλλει, ἥ γε διὰ τῆσ γλώττησ δύναμισ; καλῶσ λέγεισ. ἡ δὲ δὴ διὰ τίνοσ δύναμισ τό τ’ ἐπὶ πᾶσι κοινὸν καὶ τὸ ἐπὶ τούτοισ δηλοῖ σοι, ᾧ τὸ "ἔστιν" ἐπονομάζεισ καὶ τὸ "οὐκ ἔστι" καὶ ἃ νυνδὴ ἠρωτῶμεν περὶ αὐτῶν; τούτοισ πᾶσι ποῖα ἀποδώσεισ ὄργανα δι’ ὧν αἰσθάνεται ἡμῶν τὸ αἰσθανόμενον ἕκαστα; οὐσίαν λέγεισ καὶ τὸ μὴ εἶναι, καὶ ὁμοιότητα καὶ ἀνομοιότητα, καὶ τὸ ταὐτόν τε καὶ τὸ ἕτερον, ἔτι δὲ ἕν τε καὶ τὸν ἄλλον ἀριθμὸν περὶ αὐτῶν. δῆλον δὲ ὅτι καὶ ἄρτιόν τε καὶ περιττὸν ἐρωτᾷσ, καὶ τἆλλα ὅσα τούτοισ ἕπεται, διὰ τίνοσ ποτὲ τῶν τοῦ σώματοσ τῇ ψυχῇ αἰσθανόμεθα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION