Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 180:

(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Θεαίτητος 180:)

καὶ εἰ αὐτίκα ἐντεῦθεν ἀνακύψειε μέχρι τοῦ αὐχένοσ, πολλὰ ἂν ἐμέ τε ἐλέγξασ ληροῦντα, ὡσ τὸ εἰκόσ, καὶ σὲ ὁμολογοῦντα, καταδὺσ ἂν οἴχοιτο ἀποτρέχων. ἀλλ’ ἡμῖν ἀνάγκη οἶμαι χρῆσθαι ἡμῖν αὐτοῖσ ὁποῖοί τινέσ ἐσμεν, καὶ τὰ δοκοῦντα ἀεὶ ταῦτα λέγειν. καὶ δῆτα καὶ νῦν ἄλλο τι φῶμεν ὁμολογεῖν ἂν τοῦτό γε ὁντινοῦν, τὸ εἶναι σοφώτερον ἕτερον ἑτέρου, εἶναι δὲ καὶ ἀμαθέστερον; ἐμοὶ γοῦν δοκεῖ. ἦ καὶ ταύτῃ ἂν μάλιστα ἵστασθαι τὸν λόγον, ᾗ ἡμεῖσ ὑπεγράψαμεν βοηθοῦντεσ Πρωταγόρᾳ, ὡσ τὰ μὲν πολλὰ ᾗ δοκεῖ, ταύτῃ καὶ ἔστιν ἑκάστῳ, θερμά, ξηρά, γλυκέα, πάντα ὅσα τοῦ τύπου τούτου·

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION