Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 310:

εὖ λέγεισ. τί οὖν; νῦν ὡσ λέγομεν, οὐδὲν μανθάνομεν ἀλλήλων, ἐπειδάν τισ φῇ "σκληρόν," οὐδὲ οἶσθα σὺ νῦν ὅτι ἐγὼ λέγω; ἔγωγε, διά γε τὸ ἔθοσ, ὦ φίλτατε. ἔθοσ δὲ λέγων οἰεί τι διάφορον λέγειν συνθήκησ; ἢ ἄλλο τι λέγεισ τὸ ἔθοσ ἢ ὅτι ἐγώ, ὅταν τοῦτο φθέγγωμαι, διανοοῦμαι ἐκεῖνο, σὺ δὲ γιγνώσκεισ ὅτι ἐκεῖνο διανοοῦμαι; οὐ τοῦτο λέγεισ;