Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 222:

(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 222:)

ὅτι γὰρ ἱέμενοσ ῥεῖ καὶ ἐφιέμενοσ τῶν πραγμάτων, καὶ οὕτω δὴ ἐπισπᾷ σφόδρα τὴν ψυχὴν διὰ τὴν ἕσιν τῆσ ῥοῆσ, ἀπὸ ταύτησ οὖν πάσησ τῆσ δυνάμεωσ "ἵμεροσ" ἐκλήθη. καὶ μὴν "πόθοσ" αὖ καλεῖται σημαίνων οὐ τοῦ παρόντοσ εἶναι ἱμέρου τε καὶ ῥεύματοσ ἀλλὰ τοῦ ἄλλοθί που ὄντοσ καὶ ἀπόντοσ, ὅθεν "πόθοσ" ἐπωνόμασται ὃσ τότε, ὅταν παρῇ οὗ τισ ἐφίετο, "ἵμεροσ" ἐκαλεῖτο· ἀπογενομένου δὲ ὁ αὐτὸσ οὗτοσ "πόθοσ" ἐκλήθη. "ἔρωσ" δέ, ὅτι εἰσρεῖ ἔξωθεν καὶ οὐκ οἰκεία ἐστὶν ἡ ῥοὴ αὕτη τῷ ἔχοντι ἀλλ’ ἐπείσακτοσ διὰ τῶν ὀμμάτων, διὰ ταῦτα ἀπὸ τοῦ ἐσρεῖν "ἔσροσ" τό γε παλαιὸν ἐκαλεῖτο ‐ τῷ γὰρ οὖ ἀντὶ τοῦ ὦ ἐχρώμεθα ‐ νῦν δ’ "ἔρωσ" κέκληται διὰ τὴν τοῦ ὦ ἀντὶ τοῦ οὖ μεταλλαγήν. ἀλλὰ τί ἔτι σὺ λέγεισ ὅτι σκοπῶμεν;

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION