Plato, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 217:

(플라톤, Cratylus, Theaetetus, Sophist, Statesman, Κρατύλος 217:)

καὶ δὴ καὶ τὸ "ζημιῶδεσ," ἐὰν κατὰ τὴν ἀρχαίαν φωνὴν ἀποδῷσ ἀντὶ τοῦ ζῆτα δέλτα, φανεῖταί σοι κεῖσθαι τὸ ὄνομα ἐπὶ τῷ δοῦντι τὸ ἰόν, ἐπονομασθὲν "δημιῶδεσ. " τί δὲ δὴ "ἡδονὴ" καὶ "λύπη" καὶ "ἐπιθυμία" καὶ τὰ τοιαῦτα, ὦ Σώκρατεσ; οὐ πάνυ χαλεπά μοι φαίνεται, ὦ Ἑρμόγενεσ. ἥ τε γὰρ "ἡδονή," ἡ πρὸσ τὴν ὄνησιν ἐοίκε τείνουσα πρᾶξισ τοῦτο ἔχειν τὸ ὄνομα ‐ τὸ δέλτα δὲ ἔγκειται, ὥστε "ἡδονὴ" ἀντὶ "ἡονῆσ" καλεῖται ‐ ἥ τε "λύπη" ἀπὸ τῆσ διαλύσεωσ τοῦ σώματοσ ἐοίκεν ἐπωνομάσθαι ἣν ἐν τούτῳ τῷ πάθει ἴσχει τὸ σῶμα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION