헬라어 문장 검색 - Λψξυργ́Σπεεξηέ1́0́134́

(리쿠르고스, 연설, Κατὰ Λεωκράτους 134:)

διὸ καὶ δικαίωσ ἄν τισ Εὐριπίδην ἐπαινέσειεν, ὅτι τά τ’ ἄλλ’ ὢν ἀγαθὸσ ποιητὴσ καὶ τοῦτον τὸν μῦθον προείλετο ποιῆσαι, ἡγούμενοσ κάλλιστον ἂν γενέσθαι τοῖσ πολίταισ παράδειγμα τὰσ ἐκείνων πράξεισ, πρὸσ ἃσ ἀποβλέποντασ καὶ θεωροῦντασ συνεθίζεσθαι ταῖσ ψυχαῖσ τὸ τὴν πατρίδα φιλεῖν. ἄξιον δ’, ὦ ἄνδρεσ δικασταί, καὶ τῶν ἰαμβείων ἀκοῦσαι, ἃ πεποίηκε λέγουσαν τὴν μητέρα τῆσ παιδόσ. ὄψεσθε γὰρ ἐν αὐτοῖσ μεγαλοψυχίαν καὶ γενναιότητα ἀξίαν καὶ τῆσ πόλεωσ καὶ τοῦ γενέσθαι Κηφισοῦ θυγατέρα. Ῥῆσισ Εὐριπίδου τὰσ χάριτασ ὅστισ εὐγενῶσ χαρίζεται, ἥδιον ἐν βροτοῖσιν· οἳ δὲ δρῶσι μέν, χρόνῳ δὲ δρῶσι, δυσγενέστερον . . . ἐγὼ δὲ δώσω τὴν ἐμὴν παῖδα κτανεῖν. λογίζομαι δὲ πολλά· πρῶτα μὲν πόλιν οὐκ ἄν τιν’ ἄλλην τῆσδε βελτίω λαβεῖν· ᾗ πρῶτα μὲν λεὼσ οὐκ ἐπακτὸσ ἄλλοθεν, αὐτόχθονεσ δ’ ἔφυμεν· αἱ δ’ ἄλλαι πόλεισ πεσσῶν ὁμοίαισ διαφοραῖσ ἐκτισμέναι ἄλλαι παρ’ ἄλλων εἰσὶν εἰσαγώγιμοι. ὅστισ δ’ ἀπ’ ἄλλησ πόλεοσ οἰκήσῃ πόλιν, ἁρμὸσ πονηρὸσ ὥσπερ ἐν ξύλῳ παγείσ, λόγῳ πολίτησ ἐστί, τοῖσ δ’ ἔργοισιν οὔ. ἔπειτα τέκνα τοῦδ’ ἕκατι τίκτομεν, ὡσ θεῶν τε βωμοὺσ πατρίδα τε ῥυώμεθα. πόλεωσ δ’ ἁπάσησ τοὔνομ’ ἕν, πολλοὶ δέ νιν ναίουσι· τούτουσ πῶσ διαφθεῖραί με χρή, ἐξὸν πρὸ πάντων μίαν ὑπερδοῦναι θανεῖν; εἴπερ γὰρ ἀριθμὸν οἶδα καὶ τοὐλάσσονοσ τὸ μεῖζον οὑνὸσ οἶκοσ οὐ πλεῖον σθένει πταίσασ ἁπάσησ πόλεοσ, οὐδ’ ἴσον φέρει. εἰ δ’ ἦν ἐν οἴκοισ ἀντὶ θηλειῶν στάχυσ ἄρσην, πόλιν δὲ πολεμία κατεῖχε φλόξ, οὐκ ἄν νιν ἐξέπεμπον εἰσ μάχην δορόσ, θάνατον προταρβοῦσ’; ἀλλ’. ἔμοιγ’ εἰή τέκνα, <ἃ> καὶ μάχοιτο καὶ μετ’ ἀνδράσιν πρέποι, μὴ σχήματ’ ἄλλωσ ἐν πόλει πεφυκότα. τὰ μητέρων δὲ δάκρυ’ ὅταν πέμπῃ τέκνα, πολλοὺσ ἐθήλυν’ εἰσ μάχην ὁρμωμένουσ. μισῶ γυναῖκασ αἵτινεσ πρὸ τοῦ καλοῦ ζῆν παῖδασ εἵλοντ’ ἢ παρῄνεσαν κακά. καὶ μὴν θανόντεσ γ’ ἐν μάχῃ πολλῶν μέτα τύμβον τε κοινὸν ἔλαχον εὔκλειάν τ’ ἴσην· τῇ μιῇ δὲ παιδὶ στέφανοσ εἷσ μιᾷ μόνῃ πόλεωσ θανούσῃ τῆσδ’ ὕπερ δοθήσεται. καὶ τὴν τεκοῦσαν καὶ σὲ δύο θ’ ὁμοσπόρω σώσει· τί τούτων οὐχὶ δέξασθαι καλόν; τὴν οὐκ ἐμὴν πλὴν <ἢ> φύσει δώσω κόρην θῦσαι πρὸ γαίασ. εἰ γὰρ αἱρεθήσεται πόλισ, τί παίδων τῶν ἐμῶν μέτεστί μοι; οὐκοῦν ἅπαντα τοὔν γ’ ἐμοὶ σωθήσεται· ἄρξουσιν ἄλλοι, τήνδ’ ἐγὼ σώσω πόλιν. ἐκεῖνο δ’ οὗ τὸ πλεῖστον ἐν κοινῷ μέροσ, οὐκ ἔσθ’ ἑκούσησ τῆσ ἐμῆσ ψυχῆσ ἄτερ, προγόνων παλαιὰ θέσμι’ ὅστισ ἐκβαλεῖ· οὐδ’ ἀντ’ ἐλάασ χρυσέασ τε Γοργόνοσ τρίαιναν ὀρθὴν στᾶσαν ἐν πόλεωσ βάθροισ Εὔμολποσ οὐδὲ Θρῇξ ἀναστέψει λεὼσ στεφάνοισι, Παλλὰσ δ’ οὐδαμοῦ τιμήσεται. χρῆσθ’, ὦ πολῖται, τοῖσ ἐμοῖσ λοχεύμασιν, σῴζεσθε, νικᾶτ’· ἀντὶ γὰρ ψυχῆσ μιᾶσ οὐκ ἔσθ’ ὅπωσ οὐ τήνδ’ ἐγὼ σώσω πόλιν. ὦ πατρίσ, εἴθε πάντεσ οἳ ναίουσί σε οὕτω φιλοῖεν ὡσ ἐγώ· καὶ ῥᾳδίωσ οἰκοῖμεν ἄν σε, κοὐδὲν ἂν πάσχοισ κακόν.

MENU NAVIGATION

호흡부호 보기

강세부호 보기

장단부호 보기

작은 Iota 보기

모든 부호 보기

헬라어 텍스트

Lycurgus, Speeches, Κατὰ Λεωκράτους 134:

(리쿠르고스, 연설, Κατὰ Λεωκράτους 134:)

상위

목록

SEARCH

MENU NAVIGATION