Lucian, Verae Historiae, book 2 2:

(루키아노스, Verae Historiae, book 2 2:)

τῇ δὲ ἐπιούσῃ τὸ μὲν ἤδη ἐτεθνήκει. ἡμεῖσ δὲ ἀνελκύσαντεσ τὸ πλοῖον καὶ διὰ τῶν ἀραιωμάτων διαγαγόντεσ καὶ ἐκ τῶν ὀδόντων ἐξάψαντεσ ἠρέμα καθήκαμεν ἐσ τὴν θάλατταν ἐπαναβάντεσ δὲ ἐπὶ τὰ νῶτα καὶ θύσαντεσ τῷ Ποσειδῶνι αὐτοῦ παρὰ τὸ τρόπαιον ἡμέρασ τε τρεῖσ ἐπαυλισάμενοι νηνεμία γὰρ ἦν ‐ τῇ τετάρτῃ ἀπεπλεύσαμεν. ἔνθα δὴ πολλοῖσ τῶν ἐκ τῆσ ναυμαχίασ νεκροῖσ ἀπηντῶμεν καὶ προσωκέλλομεν, καὶ τὰ σώματα καταμετροῦντεσ ἐθαυμάζομεν. καὶ ἡμέρασ μέν τινασ ἐπλέομεν εὐκράτῳ ἀέρι χρώμενοι, ἔπειτα βορέου σφοδροῦ πνεύσαντοσ μέγα κρύοσ ἐγένετο, καὶ ὑπ’ αὐτοῦ πᾶν ἐπάγη τὸ πέλαγοσ, οὐκ ἐπιπολῆσ μόνον, ἀλλὰ καὶ ἐσ βάθοσ ὅσον ἐσ ἓξ ὀργυιάσ, ὥστε καὶ ἀποβάντασ διαθεῖν ἐπὶ τοῦ κρυστάλλου. ἐπιμένοντοσ δὲ τοῦ πνεύματοσ φέρειν οὐ δυνάμενοι τοιόνδε τι ἐπενοήσαμεν ‐ ὁ δὲ τὴν γνώμην ἀποφηνάμενοσ ἦν ὁ Σκίνθαροσ ‐ σκάψαντεσ γὰρ ἐν τῷ ὕδατι σπήλαιον μέγιστον ἐν τούτῳ ἐμείναμεν ἡμέρασ τριάκοντα, πῦρ ἀνακαίοντεσ καὶ σιτούμενοι τοὺσ ἰχθῦσ· εὑρίσκομεν δὲ αὐτοὺσ ἀνορύττοντεσ. ἐπειδὴ δὲ ἤδη ἐπέλειπε τὰ ἐπιτήδεια, προελθόντεσ καὶ τὴν ναῦν πεπηγυῖαν ἀνασπάσαντεσ καὶ πετάσαντεσ τὴν ὀθόνην ἐσυρόμεθα ὥσπερ πλέοντεσ λείωσ καὶ προσηνῶσ ἐπὶ τοῦ πάγου διολισθάνοντεσ. ἡμέρᾳ δὲ πέμπτῃ ἀλέα τε ἦν ἤδη καὶ ὁ πάγοσ ἐλύετο καὶ ὕδωρ πάντα αὖθισ ἐγίνετο.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION