Lucian, Lexiphanes, (no name) 2:

(루키아노스, Lexiphanes, (no name) 2:)

"εἶτα τὸ δειλινὸν περιδινησόμεθα ἐν Λυκείῳ, νῦν δ’ ἤδη καιρόσ ἐστιν χρίεσθαι τὸ ἡλιοκαὲσ καὶ πρὸσ τὴν εἵλην θέρεσθαι καὶ λουσαμένουσ ἀρτοσιτεῖν· "καὶ ἤδη γε ἀπιτητέα. σὺ δέ, ὦ παῖ, στλεγγίδα μοι καὶ βύρσαν καὶ φωσώνια καὶ ῥύμματα ναυστολεῖν ἐσ τὸ βαλανεῖον καὶ τοὐπίλουτρον κομίζειν· "ἔχεισ δὲ χαμᾶζε παρὰ τὴν ἐγγυοθήκην δύ’ ὀβολώ. σὺ δὲ τί καὶ πράξεισ, ὦ Λεξίφανεσ, ἥξεισ ἢ ἐλινύσεισ ἔτι αὐτόθι ; "τρίπαλαι λουτιῶ· "οὐκ εὐπόρωσ τε γὰρ ἔχω καὶ τὰ ἀμφὶ τὴν τράμιν μαλακίζομαι ἐπ’ ἀστράβησ ὀχηθείσ. ὁ γὰρ ἀστραβηλάτησ ἐπέσπερχεν καίτοι ἀσκωλιάζων αὐτόσ. ἀλλὰ καὶ ἐν αὐτῷ οὐκ ἀκμὴσ ἦν τῷ ἀγρῷ κατέλαβον γὰρ τοὺσ ἐργάτασ λιγυρίζοντασ τὴν θερινὴν ᾠδήν, τοὺσ δὲ τάφον τῷ ἐμῷ πατρὶ κατασκευάζοντασ. "συντυμβωρυχήσασ οὖν αὐτοῖσ καὶ τοῖσ ἀναχοῦσιν τὰ ἄνδηρα καὶ αὐτὸσ ὀλίγα συγχειροπονήσασ ἐκείνουσ μὲν διαφῆκα τοῦ τε κρύουσ ἕνεκα καὶ ὅτι καύματα ἦν οἶσθα δ’ ὡσ ἐν κρύει σφοδρῷ γίνεται τὰ καύματα. "ἐγὼ δὲ περιελθὼν τὰ ἀρώματα σκόροδά τε εὑρ͂ον ἐν αὐτοῖσ πεφυκότα καὶ γηπαττάλουσ τινὰσ ἀνορύξασ καὶ τῶν σκανδίκων καὶ βρακάνων λαχανευσάμενοσ, ἔτι δὲ κάχρυσ πριάμενοσ ‐ οὔπω δ’ οἱ λειμῶνεσ ἀνθοσμίαι ἦσαν, ὡσ αὐτοποδητὶ βαδίζειν ‐ ἀνατεθεὶσ ἐπὶ τὴν ἀστράβην ἐδάρην τὸν ὄρρον καὶ νῦν βαδίζω τε ὀδυνηρῶσ καὶ ἰδίω θαμὰ καὶ μαλακιῶ τὸ σῶμα καὶ δέομαι διανεῦσαι ἐν τῷ ὕδατι ἐπὶ πλεῖστον· "χαίρω δὲ μετὰ κάματον ἀπολούμενοσ. "ἀποθρέξομαι οὖν καὶ αὐτὸσ ὡσ ^ τὸν παῖδα, ὃν εἰκὸσ ἢ παρὰ τῇ λεκιθοπώλιδι ἢ παρὰ τῷ γρυμαιοπώλῃ] με περιμένειν καίτοι προηγόρευτο αὐτῷ ἐπὶ τά γέλγη ^ ἀπαντᾶν. ἀλλ’ εἰσ καιρὸν οὑτοσὶ αὐτὸσ ἐμπολήσασ γε, ὡσ ὁρῶ, πυριάτην τέ τινα καὶ ἐγκρυφίασ καὶ γήτεια καὶ φύκασ ^ καὶ οἶβον τουτονὶ καὶ λωγάνιον καὶ τοῦ βοὸσ τὸ πολύπτυχον ἔγκατον καὶ φώκτασ. "εὖ γε, ὦ Ἀττικίων, ὅτι μοι ἄβατον ἐποίησασ τὸ πολὺ τῆσ ὁδοῦ.

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION