Lucian, Calumniae non temere credundum, (no name) 17:

(루키아노스, Calumniae non temere credundum, (no name) 17:)

παρὰ δὲ Ἀλεξάνδρῳ μεγίστη ποτὲ πασῶν ἦν διαβολή, εἰ λέγοιτο τισ μὴ σέβειν μηδὲ προσκυνεῖν τὸν Ἡφαιστίωνα· ἐπεὶ γὰρ ἀπέθανεν Ἡφαιστίων, ὑπὸ τοῦ ἔρωτοσ Ἀλέξανδροσ ἐβουλήθη προσθεῖναι καὶ τοῦτο τῇ λοιπῇ μεγαλουργίᾳ καὶ θεὸν χειροτονῆσαι τὸν τετελευτηκότα. εὐθὺσ οὖν νεώσ τε ἀνέστησαν αἱ πόλεισ καὶ τεμένη καθιδρύετο καὶ βωμοὶ καὶ θυσίαι καὶ ἑορταὶ τῷ καινῷ τούτῳ θεῷ ἐπετελοῦντο, καὶ ὁ μέγιστοσ ὁρ́κοσ ἦν ἅπασιν Ἡφαιστίων. εἰ δέ τισ ἢ μειδιάσειε πρὸσ τὰ γινόμενα ἢ μὴ φαίνοιτο πάνυ εὐσεβῶν, θάνατοσ ἐπέκειτο ἡ ζημία. ὑπολαμβάνοντεσ δὲ οἱ κόλακεσ τὴν μειρακιώδη ταύτην τοῦ Ἀλεξάνδρου ἐπιθυμίαν προσεξέκαιον εὐθὺσ καὶ ἀνεζωπύρουν ὀνείρατα διηγούμενοι τοῦ Ἡφαιστίωνοσ, ἐπιφανείασ τινὰσ καὶ ἰάματα προσάπτοντεσ αὐτῷ καὶ μαντείασ ἐπιφημίζοντεσ· καί τέλοσ ἔθυον παρέδρῳ καὶ ἀλεξικάκῳ θεῷ. ὁ δὲ Ἀλέξανδροσ ἥδετό τε ἀκούων καὶ τᾶ τελευταῖα ἐπίστευε καὶ μέγα ἐφρόνει ὡσανεὶ οὐ θεοῦ παῖσ ὢν μόνον, ἀλλὰ καὶ θεοὺσ ποιεῖν δυνάμενοσ. πόσουσ τοίνυν οἰώμεθα τῶν Ἀλεξάνδρου φίλων παρὰ τὸν καιρὸν ἐκεῖνον ἀπολαῦσαι τῆσ Ἡφαιστίωνοσ θειότητοσ, διαβληθέντασ ὡσ οὐ τιμῶσι τὸν κοινὸν ἀπάντων θεόν, καὶ διὰ τοῦτο ἐξελαθέντασ καὶ τῆσ τοῦ βασιλέωσ εὐνοίασ ἐκπεσόντασ;

상위

Lucian (루키아노스)

목록

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION