Hippocrates, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, iv.

(히포크라테스, Hippocrates Collected Works I, ΠΕΡΙ ΑΕΡΩΝ ΥΔΑΤΩΝ ΤΟΠΩΝ, iv.)

Ὁκόσαι δ’ ἀντικέονται τούτων πρὸσ τὰ πνεύματα τὰ ψυχρὰ τὰ μεταξὺ τῶν δυσμέων τῶν θερινῶν τοῦ ἡλίου καὶ τῆσ ἀνατολῆσ τῆσ θερινῆσ, καὶ αὐτῇσι ταῦτα τὰ πνεύματα ἐπιχώριά ἐστι, τοῦ δὲ νότου καὶ τῶν θερμῶν πνευμάτων σκέπη, ὧδε ἔχει περὶ τῶν πολίων τούτων‧ πρῶτον μὲν τὰ ὕδατα σκληρά τε καὶ ψυχρὰ ὡσ ἐπὶ τὸ πλῆθοσ ἐγγίνεται. τοὺσ δὲ ἀνθρώπουσ εὐτόνουσ τε καὶ σκελιφροὺσ ἀνάγκη εἶναι, τούσ τε πλείουσ τὰσ κοιλίασ ἀτεράμνουσ ἔχειν καὶ σκληρὰσ τὰσ κάτω, τὰσ δὲ ἄνω εὐροωτέρασ‧ χολώδεάσ τε μᾶλλον ἢ φλεγματίασ εἶναι. τὰσ δὲ κεφαλὰσ ὑγιηρὰσ ἔχουσι καὶ σκληράσ‧ Ῥηγματίαι τέ εἰσιν ἐπὶ τὸ πλῆθοσ. νοσεύματα δὲ αὐτοῖσιν ἐπιδημεῖ τάδε‧ πλευρίτιδέσ τε πολλαὶ αἵ τε ὀξεῖαι νομιζόμεναι νοῦσοι. ἀνάγκη δὲ ὧδε ἔχειν, ὁκόταν αἱ κοιλίαι σκληραὶ ἐώσιν‧ ἔμπυοί τε πολλοὶ γίνονται ἀπὸ πάσησ προφάσιοσ. τούτου δὲ αἴτιόν ἐστι τοῦ σώματοσ ἡ ἔντασισ καὶ ἡ σκληρότησ τῆσ κοιλίησ. ἡ γὰρ ξηρότησ Ῥηγματίασ ποιεῖ εἶναι καὶ τοῦ ὕδατοσ ἡ ψυχρότησ. ἐδωδοὺσ δὲ ἀνάγκη τὰσ τοιαύτασ φύσιασ εἶναι καὶ οὐ πολυπότασ‧ οὐ γὰρ οἱο͂́ν τε ἅμα πολυβόρουσ τε εἶναι καὶ πολυπότασ‧ ὀφθαλμίασ τε γίνεσθαι μὲν διὰ χρόνου, γίνεσθαι δὲ σκληρὰσ καὶ ἰσχυράσ, καὶ εὐθέωσ Ῥήγνυσθαι τὰ ὄμματα‧ αἱμορροίασ δὲ ἐκ τῶν Ῥινῶν τοῖσι νεωτέροισι τριήκοντα ἐτέων γίνεσθαι ἰσχυρὰσ τοῦ θέρεοσ‧ τά τε ἱερὰ νοσεύματα καλεύμενα, ὀλίγα μὲν ταῦτα, ἰσχυρὰ δέ. μακροβίουσ δὲ τοὺσ ἀνθρώπουσ τούτουσ μᾶλλον εἰκὸσ εἶναι τῶν ἑτέρων‧ τά τε ἕλκεα οὐ φλεγματώδεα ἐγγίνεσθαι οὐδὲ ἀγριοῦσθαι‧ τά τε ἤθεα ἀγριώτερα ἢ ἡμερώτερα. τοῖσι μὲν ἀνδράσι ταῦτα τὰ νοσήματα ἐπιχώριά ἐστι‧ καὶ χωρίσ, ἤν τι πάγκοινον κατάσχῃ ἐκ μεταβολῆσ τῶν ὡρέων‧ τῇσι δὲ γυναιξί‧ πρῶτον μὲν στερίφαι πολλαὶ γίνονται διὰ τὰ ὕδατα ἐόντα σκληρά τε καὶ ἀτέραμνα καὶ ψυχρά. αἱ γὰρ καθάρσιεσ οὐκ ἐπιγίνονται τῶν ἐπιμηνίων ἐπιτήδειαι, ἀλλὰ ὀλίγαι καὶ πονηραί. ἔπειτα τίκτουσι χαλεπῶσ‧ ἐκτιτρώσκουσι δὲ οὐ σφόδρα. ὁκόταν δὲ τέκωσι, τὰ παιδία ἀδύνατοι τρέφειν εἰσί‧ τὸ γὰρ γάλα ἀποσβέννυται ἀπὸ τῶν ὑδάτων τῆσ σκληρότητοσ καὶ ἀτεραμνίησ‧ φθίσιέσ τε γίνονται συχναὶ ἀπὸ τῶν τοκετῶν. ὑπὸ γὰρ βίησ Ῥήγματα ἴσχουσι καὶ σπάσματα. τοῖσ δὲ παιδίοισιν ὕδρωπεσ ἐγγίνονται ἐν τοῖσιν ὄρχεσιν, ἑώσ μικρὰ ᾖ‧ ἔπειτα προϊούσησ τῆσ ἡλικίησ ἀφανί ζονται‧ ἡβῶσί τε ὀψὲ ἐν ταύτῃ τῇ πόλει.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION