Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, lyric

(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, lyric)

καλεῖσ πόλισμα Περσέωσ, Κυκλωπίων πόνον χερῶν; ἐθρέψαθ’ Ἑλλάδι με φάοσ· θανοῦσα δ’ οὐκ ἀναίνομαι. κλέοσ γὰρ οὔ σε μὴ λίπῃ. ἰὼ ἰώ. λαμπαδοῦχοσ ἁμέρα Διόσ τε φέγγοσ, ἕτερον ἕτερον αἰῶνα καὶ μοῖραν οἰκήσομεν. χαῖρέ μοι, φίλον φάοσ. ἰὼ ἰώ. ἴδεσθε τὰν Ἰλίου καὶ Φρυγῶν ἑλέπτολιν στείχουσαν, ἐπὶ κάρα στέφη βαλουμέναν χερνίβων τε παγάσ, βωμόν γε δαίμονοσ θεᾶσ ῥανίσιν αἱματορρύτοισ χρανοῦσαν εὐφυῆ τε σώματοσ δέρην σφαγεῖσαν. εὔδροσοι παγαὶ πατρῷαι μένουσι χέρνιβέσ τέ σε στρατόσ τ’ Ἀχαιῶν θέλων Ἰλίου πόλιν μολεῖν. ἀλλὰ τὰν Διὸσ κόραν κλῄσωμεν Ἄρτεμιν, θεῶν ἄνασσαν, ὡσ ἐπ’ εὐτυχεῖ πότμῳ. ὦ πότνια, πότνια, θύμασιν βροτησίοισ χαρεῖσα, πέμψον ἐσ Φρυγῶν γαῖαν Ἑλλάνων στρατὸν καὶ δολόεντα Τροίασ ἕδη, Ἀγαμέμνονά τε λόγχαισ Ἑλλάδι κλεινότατον στέφανον δὸσ ἀμφὶ κάρα ἑὸν κλέοσ ἀείμνηστον ἀμφιθεῖναι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION