Euripides, Iphigenia in Aulis, episode, trochees 1:

(에우리피데스, Iphigenia in Aulis, episode, trochees 1:)

οἱᾶ δ’ εἰσῆλθέν μ’, ἄκουσον, μῆτερ, ἐννοουμένην· κατθανεῖν μέν μοι δέδοκται· τοῦτο δ’ αὐτὸ βούλομαι εὐκλεῶσ πρᾶξαι, παρεῖσά γ’ ἐκποδὼν τὸ δυσγενέσ. δεῦρο δὴ σκέψαι μεθ’ ἡμῶν, μῆτερ, ὡσ καλῶσ λέγω· εἰσ ἔμ’ Ἑλλὰσ ἡ μεγίστη πᾶσα νῦν ἀποβλέπει, κἀν ἐμοὶ πορθμόσ τε ναῶν καὶ Φρυγῶν κατασκαφαὶ τάσ τε μελλούσασ γυναῖκασ, ἤν τι δρῶσι βάρβαροι, μηκέθ’ ἁρπάζειν ἐᾶν τούσδ’ ὀλβίασ ἐξ Ἑλλάδοσ, τὸν Ἑλένησ τείσαντασ ὄλεθρον, ἣν <ἀν>ήρπασεν Πάρισ. ταῦτα πάντα κατθανοῦσα ῥύσομαι, καί μου κλέοσ, Ἑλλάδ’ ὡσ ἠλευθέρωσα, μακάριον γενήσεται. καὶ γὰρ οὐδέ τοί τι λίαν ἐμὲ φιλοψυχεῖν χρεών· πᾶσι γάρ μ’ Ἕλλησι κοινὸν ἔτεκεσ, οὐχὶ σοὶ μόνῃ. ἀλλὰ μυρίοι μὲν ἄνδρεσ ἀσπίσιν πεφραγμένοι, μυρίοι δ’ ἐρέτμ’ ἔχοντεσ, πατρίδοσ ἠδικημένησ, δρᾶν τι τολμήσουσιν ἐχθροὺσ χὑπὲρ Ἑλλάδοσ θανεῖν, ἡ δ’ ἐμὴ ψυχὴ μί’ οὖσα πάντα κωλύσει τάδε; τί τὸ δίκαιον τοῦτό γε; ἆρ’ ἔχοιμ’ ἂν ἀντειπεῖν ἔποσ; κἀπ’ ἐκεῖν’ ἔλθωμεν· οὐ δεῖ τόνδε διὰ μάχησ μολεῖν πᾶσιν Ἀργείοισ γυναικὸσ εἵνεκ’ οὐδὲ κατθανεῖν. εἷσ γ’ ἀνὴρ κρείσσων γυναικῶν μυρίων ὁρᾶν φάοσ. εἰ βεβούληται δὲ σῶμα τοὐμὸν Ἄρτεμισ λαβεῖν, ἐμποδὼν γενήσομαι ’γὼ θνητὸσ οὖσα τῇ θεῷ; ἀλλ’ ἀμήχανον· δίδωμι σῶμα τοὐμὸν Ἑλλάδι. θύετ’, ἐκπορθεῖτε Τροίαν. ταῦτα γὰρ μνημεῖά μου διὰ μακροῦ, καὶ παῖδεσ οὗτοι καὶ γάμοι καὶ δόξ’ ἐμή. βαρβάρων δ’ Ἕλληνασ ἄρχειν εἰκόσ, ἀλλ’ οὐ βαρβάρουσ, μῆτερ, Ἑλλήνων· τὸ μὲν γὰρ δοῦλον, οἳ δ’ ἐλεύθεροι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION