Euripides, Hecuba, choral, mesode

ἰώ· μᾶτερ μᾶτερ τί βοᾷσ; τί νέον καρύξασ’ οἴκων μ’ ὥστ’ ὄρνιν θάμβει τῷδ’ ἐξέπταξασ; οἴμοι τέκνον. τί με δυσφημεῖσ; φροίμιά μοι κακά. αἰαῖ σᾶσ ψυχᾶσ. ἐξαύδα· μὴ κρύψῃσ δαρόν. δειμαίνω δειμαίνω, μᾶτερ, τί ποτ’ ἀναστένεισ . . . ὦ τέκνον τέκνον μελέασ ματρὸσ . . . τί <δὲ> τόδ’ ἀγγελεῖσ; σφάξαι σ’ Ἀργείων κοινὰ συντείνει πρὸσ τύμβον γνώμα Πηλείᾳ γέννᾳ. οἴμοι μᾶτερ, πῶσ φθέγγῃ ἀμέγαρτα κακῶν; μάνυσόν μοι, μάνυσον, μᾶτερ. αὐδῶ, παῖ, δυσφήμουσ φήμασ· ἀγγέλλουσ’ Ἀργείων δόξαι ψήφῳ τᾶσ σᾶσ περί μοι ψυχᾶσ.