Epictetus, Works, book 0 4:

(에픽테토스, Works, book 0 4:)

Ῥούφου ἐκ τῶν Ἐπικτήτου περὶ φιλίασ. Τῶν ὄντων τὰ μὲν ἐφ’ ἡμῖν ἔθετο ὁ θεόσ, τὰ δ’ οὐκ ἐφ’ ἡμῖν. ἐφ’ ἡμῖν μὲν τὸ κάλλιστον καὶ σπουδαιότατον, ᾧ δὴ καὶ αὐτὸσ εὐδαίμων ἐστί, τὴν χρῆσιν τῶν φαντασιῶν. τοῦτο γὰρ ὀρθῶσ γιγνόμενον ἐλευθερία ἐστίν, εὔροια, εὐθυμία, εὐστάθεια, τοῦτο δὲ καὶ δίκη ἐστὶ καὶ νόμοσ καὶ σωφροσύνη καὶ ξύμπασα ἀρετή. τὰ δ’ ἄλλα πάντα οὐκ ἐφ’ ἡμῖν ἐποιήσατο. οὐκοῦν καὶ ἡμᾶσ συμψήφουσ χρὴ τῷ θεῷ γενέσθαι καὶ ταύτῃ διελόντασ τὰ πράγματα τῶν μὲν ἐφ’ ἡμῖν πάντα τρόπον ἀντιποιεῖσθαι, τὰ δὲ μὴ ἐφ’ ἡμῖν ἐπιτρέψαι τῷ κόσμῳ καί, εἴτε τῶν παίδων δέοιτο εἴτε τῆσ πατρίδοσ εἴτε τοῦ σώματοσ εἴτε ὁτουοῦν, ἀσμένουσ παραχωρεῖν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION