Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. z'. DHMOKRITOS 12:

Πάντα τε κατ’ ἀνάγκην γίνεσθαι, τῆσ δίνησ αἰτίασ οὔσησ τῆσ γενέσεωσ πάντων, ἣν ἀνάγκην λέγει. τέλοσ δ’ εἶναι τὴν εὐθυμίαν, οὐ τὴν αὐτὴν οὖσαν τῇ ἡδονῇ, ὡσ ἔνιοι παρακούσαντεσ ἐξεδέξαντο, ἀλλὰ καθ’ ἣν γαληνῶσ καὶ εὐσταθῶσ ἡ ψυχὴ διάγει, ὑπὸ μηδενὸσ ταραττομένη φόβου ἢ δεισιδαιμονίασ ἢ ἄλλου τινὸσ πάθουσ. καλεῖ δ’ αὐτὴν καὶ εὐεστὼ καὶ πολλοῖσ ἄλλοισ ὀνόμασι. ποιότητασ δὲ νόμῳ εἶναι, φύσει δ’ ἄτομα καὶ κενόν. καὶ ταῦτα μὲν αὐτῷ ἐδόκει. Τὰ δὲ βιβλία αὐτοῦ καὶ Θρασύλοσ ἀναγέγραφε κατὰ τάξιν οὕτωσ ὡσπερεὶ καὶ τὰ Πλάτωνοσ κατὰ τετραλογίαν.