Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. g'. PARMENIDHS 2:

(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, Q, Kef. g'. PARMENIDHS 2:)

γένεσίν τ’ ἀνθρώπων ἐξ ἡλίου πρῶτον γενέσθαι· αὐτὸν δὲ ὑπερέχειν τὸ θερμὸν καὶ τὸ ψυχρόν, ἐξ ὧν τὰ πάντα συνεστάναι. καὶ τὴν ψυχὴν καὶ τὸν νοῦν ταὐτὸν εἶναι, καθὰ μέμνηται καὶ Θεόφραστοσ ἐν τοῖσ Φυσικοῖσ, πάντων σχεδὸν ἐκτιθέμενοσ τὰ δόγματα. δισσήν τε ἔφη τὴν φιλοσοφίαν, τὴν μὲν κατ’ ἀλήθειαν, τὴν δὲ κατὰ δόξαν. διὸ καί φησί που· χρεὼ δέ σε πάντα πυθέσθαι ἠμὲν Ἀληθείησ εὐκυκλέοσ ἀτρεμὲσ ἦτορ, ἠδὲ βροτῶν δόξασ, ταῖσ οὐκ ἔνι πίστισ ἀληθήσ. Καὶ αὐτὸσ δὲ διὰ ποιημάτων φιλοσοφεῖ, καθάπερ Ἡσίοδόσ τε καὶ Ξενοφάνησ καὶ Ἐμπεδοκλῆσ. κριτήριον δὲ τὸν λόγον εἶπε· τάσ τε αἰσθήσεισ μὴ ἀκριβεῖσ ὑπάρχειν. φησὶ γοῦν· μηδέ σ’ ἔθοσ πολύπειρον ὁδὸν κατὰ τήνδε βιάσθω νωμᾶν ἄσκοπον ὄμμα καὶ ἠχήεσσαν ἀκουὴν καὶ γλῶσσαν, κρῖναι δὲ λόγῳ πολύδηριν ἔλεγχον.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION