Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 126:

(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 126:)

ὁ δὲ σοφὸσ οὔτε παραιτεῖται τὸ ζῆν> οὔτε φοβεῖται τὸ μὴ ζῆν· οὔτε γὰρ αὐτῷ προσίσταται τὸ ζῆν οὔτε δοξάζεται κακὸν εἶναι τὸ μὴ ζῆν. ὥσπερ δὲ τὸ σιτίον οὐ τὸ πλεῖον πάντωσ ἀλλὰ τὸ ἥδιστον αἱρεῖται, οὕτω καὶ χρόνον οὐ τὸν μήκιστον ἀλλὰ τὸν ἥδιστον καρπίζεται. ὁ δὲ παραγγέλλων τὸν μὲν νέον καλῶσ ζῆν, τὸν δὲ γέροντα καλῶσ καταστρέφειν εὐήθησ ἐστὶν οὐ μόνον διὰ τὸ τῆσ ζωῆσ ἀσπαστόν, ἀλλὰ καὶ διὰ τὸ τὴν αὐτὴν εἶναι μελέτην τοῦ καλῶσ ζῆν καὶ τοῦ καλῶσ ἀποθνήσκειν. πολὺ δὲ χεῖρον καὶ ὁ λέγων, καλὸν μὲν μὴ φῦναι, φύντα δ’ ὅπωσ ὤκιστα πύλασ Αἰ̈́δαο περῆσαι.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION