Diogenes Laertius, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 129:

(디오게네스 라에르티오스, Lives of Eminent Philosophers, I, EPIKOUROS 129:)

ταύτην γὰρ ἀγαθὸν πρῶτον καὶ συγγενικὸν ἔγνωμεν, καὶ ἀπὸ ταύτησ καταρχόμεθα πάσησ αἱρέσεωσ καὶ φυγῆσ καὶ ἐπὶ ταύτην καταντῶμεν ὡσ κανόνι τῷ πάθει πᾶν ἀγαθὸν κρίνοντεσ. καὶ ἐπεὶ πρῶτον ἀγαθὸν τοῦτο καὶ σύμφυτον, διὰ τοῦτο καὶ οὐ πᾶσαν ἡδονὴν αἱρούμεθα, ἀλλ’ ἔστιν ὅτε πολλὰσ ἡδονὰσ ὑπερβαίνομεν, ὅταν πλεῖον ἡμῖν τὸ δυσχερὲσ ἐκ τούτων ἕπηται· καὶ πολλὰσ ἀλγηδόνασ ἡδονῶν κρείττουσ νομίζομεν, ἐπειδὰν μείζων ἡμῖν ἡδονὴ παρακολουθῇ πολὺν χρόνον ὑπομείνασι τὰσ ἀλγηδόνασ. πᾶσα οὖν ἡδονὴ διὰ τὸ φύσιν ἔχειν οἰκείαν ἀγαθόν, οὐ πᾶσα μέντοι <γ’> αἱρετή· καθά περ καὶ ἀλγηδὼν πᾶσα κακόν, οὐ πᾶσα δὲ ἀεὶ φευκτὴ πεφυκυῖα.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION