Dio, Chrysostom, Orationes, speech 60 79:

πολὺ γὰρ χεῖρον διεφθαρμένου σώματοσ καὶ νοσοῦντοσ ψυχὴ διεφθαρμένη, μὰ Δία οὐχ ὑπὸ φαρμάκων χριστῶν ἢ ποτῶν οὐδὲ ὑπὸ ἰοῦ τινοσ διεσθίοντοσ, ἀλλ̓ ὑπό τε ἀγνοίασ καὶ πονηρίασ καὶ ὕβρεωσ καὶ φθόνου δὴ καὶ λύπησ καὶ μυρίων ἐπιθυμιῶν. τοῦτο τὸ νόσημα καὶ τὸ πάθοσ χαλεπώτερον ἐκείνου καὶ πολὺ μείζονοσ καὶ λαμπροτέρου δεόμενον ἐμπρησμοῦ· ἐφ̓ ἣν ἰάσιν καὶ ἀπόλυσιν χρὴ παρακαλεῖν ἀπροφασίστωσ καὶ πατέρα καὶ υἱὸν καὶ ξυγγενῆ καὶ ἀλλότριον καὶ πολίτην καὶ ξένον.