Dio, Chrysostom, Orationes, speech 60 62:

οὐκοῦν ὅταν ἴδῃ τισ τῶν φιλοσόφων τινὰ καλουμένων περὶ τὰσ αὐλὰσ καὶ πρόθυρα σαίνοντα καὶ ταπεινὸν ἐκείνων ἄξιον ἀναμνησθῆναι τῶν λεόντων, κυσὶν ὁμοίων πεινῶσι καὶ δειλοῖσ, ὠρυομένων ὀξύτατον, ἅτε ὑπὸ φαρμάκων διεφθαρμένων. ἀλλὰ δή ἐστιν οὐκ οἶδ̓ ὁποῖόν τι ἡ τοιαύτη ἐπιθυμία. μυρίοι μὲν γάρ εἰσιν, οἵ ἑκόντεσ καὶ πάνυ προθύμωσ θεραπεύουσι τοὺσ πλουσίουσ καὶ δυνατοὺσ καὶ μεστὰ πάντα κολάκων ἐστὶ τῶν μετ̓ ἐμπειρίασ καὶ τέχνησ αὐτὸ πραττόντων.