Dio, Chrysostom, Orationes, speech 60 60:

ποτε δἰ ἔνδειαν ἢ δἰ ἀτιμίαν οὐδὲ μεταβαλεῖ τὸν αὑτοῦ τρόπον, κόλαξ καὶ γόησ ἀντὶ γενναίου καὶ ἀληθοῦσ φανείσ. καίτοι τί ποτε βούλονται τῶν μακαρίων τινὲσ θεραπεύεσθαι πρὸσ ἀνθρώπων ἐλευθέρων εἶναι φασκόντων καὶ τοὺσ καλουμένουσ φιλοσόφουσ ἐπὶ θύραισ αὑτῶν ὁρᾶσθαι ταπεινοὺσ καὶ ἀτίμουσ, καθάπερ ἡ Κίρκη ἐβούλετο τὴν οἴκησιν αὐτῆσ φυλάττεσθαι ὑπὸ λεόντων δειλῶν καὶ κατεπτηχότων;