Dio, Chrysostom, Orationes, speech 60 10:

(디오, 크리소토모스, 연설 (2), speech 60 10:)

Ἆῤ οὖν καὶ περὶ πάντων ἁπλῶσ οὕτωσ ὑπελάμβανε τῶν τὰσ αὐτὰσ ἐργασίασ ἐργαζομένων, ὡσ βλαβεροὺσ ὄντασ ἀλλήλοισ καὶ ἐμποδὼν πρὸσ τὸν βίον; ‐ Περὶ πάντων, ὡσ τὸ εἰκόσ. ‐ Δ. Ἀλλ̓ οὐκ ἔπρεπεν οἶμαι καθ̓ ἕκαστον ἐπεξιέναι. καὶ γὰρ ἐπ̓ ἄλλοισ ἔθοσ ἐστὶν αὐτῷ περὶ ὅλου τοῦ πράγματοσ φράζειν ἐφ̓ ἑνὸσ ἢ δυοῖν· οἱο͂ν ὅταν φῇ μηδ̓ ἂν βοῦν ἀπολέσθαι τινὶ ἄνευ τῆσ τοῦ γείτονοσ πονηρίασ, οὐ δήπου φησὶν ὅτι βοῦν μὲν ἀπολέσαι ἂν γείτων πονηρὸσ ἢ ἄλλῳ συγγνοίη, πρόβατον δὲ οὔκ, ἂν δύνηται λαθεῖν, οὐδὲ αἶγα τῶν καλῶν, τῶν πολὺ ἀμελγομένων καὶ διδυμοτοκουσῶν· ἀλλὰ δῆλον ὅτι ὡσ πρὸσ συνιέντασ λέγει τοὺσ ἐντυγχάνοντασ τοῖσ ποιήμασιν.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION