Dinarchus, Speeches, Κατὰ Ἀριστογείτονος 30:

καὶ μόνῳ τούτῳ προσέγραψαν τὴν αἰτίαν δι’ ἣν ὁ δῆμοσ ἐξέβαλεν αὐτὸν ἐκ τῆσ πόλεωσ, γράψαντεσ διαρρήδην· Ἄρθμιον τὸν Πυθώνακτοσ τὸν Ζελείτην πολέμιον εἶναι τοῦ δήμου καὶ τῶν συμμάχων, αὐτὸν καὶ γένοσ, καὶ φεύγειν Ἀθήνασ ὅτι τὸν ἐκ Μήδων χρυσὸν ἤγαγεν εἰσ Πελοπόννησον. καίτοι εἰ τὸν ἐν Πελοποννήσῳ χρυσὸν ὁ δῆμοσ πολλῶν κακῶν αἴτιον ἡγεῖτο τοῖσ Ἕλλησιν εἶναι, πῶσ χρὴ ῥᾳθύμωσ ἔχειν ὁρῶντασ ἐν αὐτῇ τῇ πόλει δωροδοκίαν γιγνομένην; καί μοι σκοπεῖτε ταύτην τὴν στήλην. Στήλη καίτοι, ὦ Ἀθηναῖοι, τί ἂν οἰέσθ’ ἐκείνουσ τοὺσ ἄνδρασ ποιῆσαι λαβόντασ ἢ στρατηγὸν ἢ ῥήτορα πολίτην ἑαυτῶν δῶρα δεχόμενον ἐπὶ τοῖσ τῆσ πατρίδοσ συμφέρουσιν, οἳ τὸν ἀλλότριον καὶ τῷ γένει καὶ τῇ φύσει τῆσ Ἑλλάδοσ ἄνθρωπον οὕτω δικαίωσ καὶ σωφρόνωσ ἐξήλασαν [ἐκ Πελοποννήσου πάσησ];