Aristophanes, Birds, Lyric-Scene, strophe 1 1:

(아리스토파네스, Birds, Lyric-Scene, strophe 1 1:)

παῦσαι σὺ φυσῶν. Ἡράκλεισ τουτὶ τί ἦν; τουτὶ μὰ Δί’ ἐγὼ πολλὰ δὴ καὶ δείν’ ἰδὼν οὔπω κόρακ’ εἶδον ἐμπεφορβειωμένον. ἱερεῦ σὸν ἔργον, θῦε τοῖσ καινοῖσ θεοῖσ. δράσω τάδ’. ἀλλὰ ποῦ ’στιν ὁ τὸ κανοῦν ἔχων; εὔχεσθε τῇ Ἑστίᾳ τῇ ὀρνιθείῳ καὶ τῷ ἰκτίνῳ τῷ ἑστιούχῳ καὶ ὄρνισιν Ὀλυμπίοισ καὶ Ὀλυμπίῃσι πᾶσι καὶ πάσῃσιν ‐ ὦ Σουνιέρακε χαῖρ’ ἄναξ Πελαργικέ. καὶ κύκνῳ Πυθίῳ καὶ Δηλίῳ καὶ Λητοῖ Ὀρτυγομήτρᾳ καὶ Ἀρτέμιδι Ἀκαλανθίδι ‐ οὐκέτι Κολαινὶσ ἀλλ’ Ἀκαλανθὶσ Ἄρτεμισ. καὶ φρυγίλῳ Σαβαζίῳ καὶ στρούθῳ μεγάλῃ μητρὶ θεῶν καὶ ἀνθρώπων ‐ δέσποινα Κυβέλη, στροῦθε, μῆτερ Κλεοκρίτου. διδόναι Νεφελοκοκκυγιεῦσιν ὑγιείαν καὶ σωτηρίαν αὐτοῖσι καὶ Χίοισι ‐ Χίοισιν ἥσθην πανταχοῦ προσκειμένοισ. καὶ ἡρ́ωσιν ὄρνισι καὶ ἡρώων παισί, πορφυρίωνι καὶ πελεκᾶντι καὶ πελεκίνῳ καὶ φλέξιδι καὶ τέτρακι καὶ ταὧνι καὶ ἐλεᾷ καὶ βασκᾷ καὶ ἐλασᾷ καὶ ἐρωδιῷ καὶ καταρράκτῃ καὶ μελαγκορύφῳ καὶ αἰγιθάλλῳ ‐ παῦ’ ἐσ κόρακασ, παῦσαι καλῶν. ἰοὺ ἰού, ἐπὶ ποῖον ὦ κακόδαιμον ἱερεῖον καλεῖσ ἁλιαιέτουσ καὶ γῦπασ; οὐχ ὁρᾷσ ὅτι ἰκτῖνοσ εἷσ ἂν τοῦτό γ’ οἴχοιθ’ ἁρπάσασ; ἄπελθ’ ἀφ’ ἡμῶν καὶ σὺ καὶ τὰ στέμματα· ἐγὼ γὰρ αὐτὸσ τουτογὶ θύσω μόνοσ.

일치하는 문장이 없습니다.

SEARCH

MENU NAVIGATION