Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 10 60:

διὸ χαίροντεσ ὁτῳοῦν σφόδρα οὐ πάνυ δρῶμεν ἕτερον, καὶ ἄλλα ποιοῦμεν ἄλλοισ ἠρέμα ἀρεσκόμενοι, οἱο͂ν καὶ ἐν τοῖσ θεάτροισ οἱ τραγηματίζοντεσ, ὅταν φαῦλοι οἱ ἀγωνιζόμενοι ὦσι, τότε μάλιστ’ αὐτὸ δρῶσιν. ἐπεὶ δ’ ἡ μὲν οἰκεία ἡδονὴ ἐξακριβοῖ τὰσ ἐνεργείασ καὶ χρονιωτέρασ καὶ βελτίουσ ποιεῖ, αἱ δ’ ἀλλότριαι λυμαίνονται, δῆλον ὡσ πολὺ διεστᾶσιν.