Aristotle, Eudemian Ethics, Book 7 248:

(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 7 248:)

ὅτι δὲ κατὰ τὸν λόγον οὐκ ἐφαίνετο, καὶ τοῦτ’ εὐλόγωσ συνέβαινε λέγοντοσ ἀληθῆ. κατὰ τὴν σύνθεσιν γὰρ τῆσ παραβολῆσ ἀληθοῦσ οὔσησ ἡ λύσισ <οὐκ> ἔστιν. ὅτι γὰρ ὁ θεὸσ οὐ τοιοῦτοσ οἱο͂σ δεῖσθαι φίλου, καὶ τὸν ὅμοιον ἀξιοῦμεν.