Aristotle, Eudemian Ethics, Book 7 42:

τούτων ἡ μὲν διὰ τὸ χρήσιμόν ἐστιν ἡ διὰ τῶν πλείστων φιλία διὰ γὰρ τὸ χρήσιμοι εἶναι φιλοῦσιν ἀλλήλουσ, καὶ μέχρι τούτου, ὥσπερ ἡ παροιμία "Γλαῦκ’ ἐπίκουροσ ἀνὴρ τὸν σοφὸν φίλον ἔσκε μάχηται," οὐκέτι γιγνώσκουσιν Ἀθηναῖοι Μεγαρῆασ,ἡ δὲ δι’ ἡδονὴν τῶν νέων τούτου γὰρ αἴσθησιν ἔχουσιν·