Aristotle, Eudemian Ethics, Book 1 104:

(아리스토텔레스, 에우데모스 윤리학, Book 1 104:)

οὔτε γὰρ ὡσ ἐφίενται λέγονται φανερῶσ, ἀλλὰ λίαν ἁπλῶσ τοῦτο φασί, καὶ ὄρεξιν εἶναι πῶσ ἄν τισ ὑπολάβοι ἐν οἷσ ζωὴ μὴ ὑπάρχει; δεῖ δὲ περὶ τούτου πραγματευθῆται, καὶ μὴ ἀξιοῦν μηθὲν ἀλόγωσ, ἃ καὶ μετὰ λόγου πιστεῦσαι οὐ ῥᾴδιον.