Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 8 96:

αὗται γὰρ θυσίασ ἕνεκα καὶ συνουσίασ. πᾶσαι δ’ αὗται ὑπὸ τὴν πολιτικὴν ἐοίκασιν εἶναι· οὐ γὰρ τοῦ παρόντοσ συμφέροντοσ ἡ πολιτικὴ ἐφίεται, ἀλλ’ εἰσ ἅπαντα τὸν βίον . . . θυσίασ τε ποιοῦντεσ καὶ περὶ ταύτασ συνόδουσ, τιμάσ <τε> ἀπονέμοντεσ τοῖσ θεοῖσ, καὶ αὑτοῖσ ἀναπαύσεισ πορίζοντεσ μεθ’ ἡδονῆσ. αἱ γὰρ ἀρχαῖαι θυσίαι καὶ σύνοδοι φαίνονται γίνεσθαι μετὰ τὰσ τῶν καρπῶν συγκομιδὰσ οἱο͂ν ἀπαρχαί·