Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 8 94:

καὶ ἡ πολιτικὴ δὲ κοινωνία τοῦ συμφέροντοσ χάριν δοκεῖ καὶ ἐξ ἀρχῆσ συνελθεῖν καὶ διαμένειν· τούτου γὰρ καὶ οἱ νομοθέται στοχάζονται, καὶ δίκαιόν φασιν εἶναι τὸ κοινῇ συμφέρον. αἱ μὲν οὖν ἄλλαι κοινωνίαι κατὰ μέρη τοῦ συμφέροντοσ ἐφίενται, οἱο͂ν πλωτῆρεσ μὲν τοῦ κατὰ τὸν πλοῦν πρὸσ ἐργασίαν χρημάτων ἤ τι τοιοῦτον, συστρατιῶται δὲ τοῦ κατὰ τὸν πόλεμον, εἴτε χρημάτων εἴτε νίκησ ἢ πόλεωσ ὀρεγόμενοι, ὁμοίωσ δὲ καὶ φυλέται καὶ δημόται.