καὶ τἀγαθὰ βούλονται τοῖσ φιλουμένοισ ἐκείνων ἕνεκα, οὐ κατὰ πάθοσ ἀλλὰ καθ’ ἕξιν. καὶ φιλοῦντεσ τὸν φίλον τὸ αὑτοῖσ ἀγαθὸν φιλοῦσιν· ὁ γὰρ ἀγαθὸσ φίλοσ γινόμενοσ ἀγαθὸν γίνεται ᾧ φίλοσ. ἑκάτεροσ οὖν φιλεῖ τε τὸ αὑτῷ ἀγαθόν, καὶ τὸ ἴσον ἀνταποδίδωσι τῇ βουλήσει καὶ τῷ ἡδεῖ·
