Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 8 52:

μάλιστα μὲν οὖν ἐστὶ φιλία ἡ τῶν ἀγαθῶν, καθάπερ πολλάκισ εἴρηται· δοκεῖ γὰρ φιλητὸν μὲν καὶ αἱρετὸν τὸ ἁπλῶσ ἀγαθὸν ἢ ἡδύ, ἑκάστῳ δὲ τὸ αὑτῷ τοιοῦτον· ὁ δ’ ἀγαθὸσ τῷ ἀγαθῷ δι’ ἄμφω ταῦτα. ἐοίκε δ’ ἡ μὲν φίλησισ πάθει, ἡ δὲ φιλία ἕξει· ἡ γὰρ φίλησισ οὐχ ἧττον πρὸσ τὰ ἄψυχά ἐστιν, ἀντιφιλοῦσι δὲ μετὰ προαιρέσεωσ, ἡ δὲ προαίρεσισ ἀφ’ ἕξεωσ·