Aristotle, Nicomachean Ethics, Book 4 127:

(아리스토텔레스, 니코마코스 윤리학, Book 4 127:)

καὶ ἡδονῆσ δ’ ἕνεκα τῆσ εἰσαῦθισ μεγάλησ μικρὰ λυπήσει. ὁ μὲν οὖν μέσοσ τοιοῦτόσ ἐστιν, οὐκ ὠνόμασται δέ· τοῦ δὲ συνηδύνοντοσ ὁ μὲν τοῦ ἡδὺσ εἶναι στοχαζόμενοσ μὴ διά τι ἄλλο ἄρεσκοσ, ὁ δ’ ὅπωσ ὠφέλειά τισ αὑτῷ γίνηται εἰσ χρήματα καὶ ὅσα διὰ χρημάτων, κόλαξ·